Amai, dat was een toffe babbel op de Waterski. Elke Venken stuurde ons naar de club in Lanklaar waar het voor haar allemaal begon. Paul Lipkens, als voorzitter, werd vergezeld door Roland Henrard en Carmen Willekens. Trots dat ze waren. “Amuseren”, dat was het woord waarmee het gesprek begon.
Iedereen lijkt zich te amuseren en is er nog trots op ook. Elke Venken was dat alleszins en stuurde ons naar hier. Maar wat maakt jullie zelf zo trots op jullie club?
Alles wat wij hier op 50 jaar gerealiseerd hebben. Uiteindelijk is de club van generatie naar generatie doorgegeven. We hebben er door de jaren heen voor kunnen zorgen dat we alles doen met eigen middelen. Zelfs onze eigen bouw. Dat komt ondermeer doordat meer dan 60% van onze bouw door onze leden, als vrijwilligers, is gedaan.
Ook hebben wij het waterskiën toegankelijk gemaakt voor iedereen. Dit was een sport die als elitair werd gezien en wij hebben er mee voor gezorgd dat iedereen dit kan doen. De club en de omgeving zijn bijzonder mooi. Afgelopen zomer is de steiger nog verfraaid.
Als ik jullie dat hoor vertellen van al die leden die dan meewerken aan het lokaal; Dat wijst op heel veel passie!
Absoluut. Wij hebben gepassioneerde leden. Met hart en ziel komen ze naar hier. Voor het plezier. Voor een aantal leden gaat die passie erg ver. Die hebben alles over voor hun club.
Zelfs in de wintermaanden is het hier levendig?
Wij organiseren feestjes en activiteiten. Zoals bijvoorbeeld de winterski. Dat is voor de echte “die-hards”. In oktober organiseren we een spaghettidag. We doen Sinterklaas en een Kerstsouper voor alle leden. Eigenlijk proberen we elke maand wel iets plezant te doen. Afgelopen week hadden we onze wandeling.
Juist voor het seizoen op 1 mei organiseren we een feest waarop ook de boten worden gezegend. Die datum is heilig voor de club. Dan is het seizoen weer terug vertrokken.
Jullie bestaan ondertussen 50 jaar. Een verhaal van generaties?
Paul en Roland hebben hun vrouw hier leren kennen. We zijn er steeds in geslaagd om een enthousiaste groep te organiseren waardoor we van generatie tot generatie alles hebben kunnen doorgeven. Zo gaat ook de ervaring niet verloren. We hebben ook steeds gezorgd dat het een familiegebeuren is. Dat zorgt ervoor dat het een levend iets blijft.
Waar we bijzonder trots op zijn in die 50 jaar is toch wel dit lokaal. De hele accommodatie. De hele uitstraling van de club naar Dilsen-Stokkem. Kijk langs het kanaal. Wij hebben vermeden dat dit braakliggend terrein zou zijn, zoals je helaas op vele plaatsen wel ziet. Men mag er toch blij voor zijn dat wij dit met eigen middelen blijven onderhouden. Voor Dilsen-Stokkem is dit toch een extra attractie die men in het toeristisch aanbod kan opnemen. Als wij op een zondagmorgen showski doen dan komen daar mensen op af. Je ziet dat uiteraard niet overal.
Hoe belangrijk is Dilsen-Stokkem voor jullie in het verhaal?
We liggen gewoon in de stad. We zijn daar op zich fier op. De stad heeft er niet voor gekozen om ons hard te steunen maar net dat maakt dat wij zo trots kunnen zijn. We hebben het allemaal zelf mogen en kunnen doen.
Wat zou er kunnen gebeuren om het voor jullie beter te maken in de toekomst?
Om onze toekomst veilig te stellen zou het wel fijn zijn dat we niet meer het vergeethoekje zijn en men ons actiever aanprijst. Ons meer mee op de kaart zetten. We hebben een eigen boot liggen waardoor we iedereen kunnen laten waterskiën. Net zoals de fluisterbootjes in de Wissen mogen wij ook aangeprezen worden. Ook hier terug kunnen overnachten zou een droom voor ons terug waar maken.
En nu de sleutelvraag: op wat zijn jullie trots? Wie of wat mogen we namens jullie bezoeken?
Persoonlijk denk ik, naast Elke Venken en onze leden, aan vele dingen om trots op te zijn. Onze eigen carnavalsgroep bijvoorbeeld. Het carnaval in Dilsen-Stokkem is toch ook iets om trots op te zijn. Eén en al feest.
Voor de club zelf zijn wij Fernand Meekels enorm dankbaar en zouden we hem naar voren willen schuiven als iemand waar Dilsen-Stokkem trots op mag zijn. Fernand staat steeds met een lach klaar om ons te helpen!
En weg zijn wij … hop naar Nand!
