Ik zat in het 2e middelbaar. Mijn klasgenoten waren bezig met ‘verliefd zijn’, wat ik maar iets vreemd vond. Ik had een afspraakje met klasgenootje. We zeiden dat we het “aan hadden” dan liet iedereen haar gerust. We hadden lieve, sterke en open leerkrachten. Eentje kon echt bijzonder goed verbroederen met de leerlingen. Het was meneer Staut. Louis Staut.
Toen ik eens erg bijdehand riep “Louis” liet hij weten dat dat toch wel wat te familiair was voor op school. Maar goed voor de rest kon hij me wel uitdagen. Ik programmeerde al op mijn 12e. Meneer Staut gaf ons Informatica. Hij had wel door dat dat een talent van me was. Heel serieus gaf hij me “extra” opdrachten. Steeds de lat hoger leggend heeft hij van mij een superprogrammeur gemaakt. Hij gaf me de verantwoordelijkheid voor de computers in de klas. Hij nam me mee naar het verre Antwerpen om een nieuwe computer voor in de klas te gaan halen. Hij vroeg wat ik zou kopen. Meneer Staut had geen decreten nodig om te differentiëren.
Trots ging ik mijn prestaties showen bij mijn vrienden. Ik herinner mij een gekleurd mannetje dat ik op het scherm toverde en dat danste op muziek. Vandaag alledaags, toen iets waar de hele wijk naar kwam kijken.
Toch wil ik dat niet zozeer beklemtonen. Ik wil het even hebben over die onzekere jongen van 13 jaar en die leerkracht die dat talent serieus nam. Hij zag me, hij begreep hoe leuk ik dat programmeren vond, hij gaf me een voor mij zéér grote verantwoordelijkheid en ruimte om te leren. Het was iets met grote impact op mijn “zijn” en op mijn zelfvertrouwen.
Meneer Staut, bedankt! Uw “zien” was van goudwaarde. Ik lag aan de basis van Belgium Cloud, werd 2 maal ICT persoonlijkheid van het jaar, startte diverse ICT bedrijven op, werkte aan de tijdlijn van Facebook en zovele andere leuke dingen en weet u … dat is eigenlijk ook de verdienste van u, meneer Staut … en sorry dat ik u even “Louis” had genoemd. Dat was mijn onbevangenheid. Naast mijn vele zwaktes één van de weinige talenten die ik achteraf positief heb leren gebruiken. Pet af, meneer Staut! En pet af voor alle andere leerkrachten die zo kijken naar hun leerlingen.
