Dan ben je niet alleen! Meer dan 65% van de kiezers weet vandaag nog niet voor wie ze hun stem gaan uitbrengen. Waarschijnlijk bepalen zij op het laatste moment en op gevoel voor wie ze stemmen. Deze week was ik aan het “bussen” en kreeg ik meer dan eens de vraag waarom ik het wel weet en waarom ik mij zo voor CD&V inzet.
Dat bracht me op het idee om die “waarom” eens te bloggen …
In het kort
- Mensen helpen om te genieten van een goed leven geeft mij energie!
- Ik wil gerust leven en mij op een veilige manier Limburger, Vlaming, Belg en Europeaan voelen.
- Mijn gezin, mijn familie en gezond leven in een warm nest en in een plezante buurt is waar ik voor wil gaan.
Veel meer moet het voor mij ook niet zijn … ik zie maar één partij die die waarden ook hoog in het vaandel draagt.
In het lang
Mensen willen helpen met kennis van zaken
Het valt wel eens voor dat iemand ernstig ziek wordt in je familie. Wat zou je dan doen? Laat je je dan helpen door de eerste de beste roeper op de straat of ga je naar een specialist die bewezen heeft dat hij je kan helpen? Ik neem aan dat je het tweede doet. En dat je het zonder zorgen kan betalen. Toen ik mijn keuze maakte voor CD&V dan was dat één van de belangrijkste drijfveren.
Kiezen voor een partij die naar oplossingen zoekt en bewezen heeft dat ze een beleid kan bepalen en uitvoeren.
Ik ga me echt niet laten leiden door kwakzalvers en charlatans die roepen op Twitter of Facebook. Waar ben je eigenlijk voor als je alleen maar roept wat een ander fout doet en tegen alles bent? In het stemhokje maak je toch een positieve keuze? Je duidt daar aan voor wie (en wat) je dus stemt!
Mij Limburger, Vlaming, Belg en Europeaan laten voelen
Limburg
Ik wil me vooral thuis voelen waar ik ben. Limburger voel ik me als ik wandel op al die mooie open plekjes. Zeker ook als Krc genk kampioen speelt. Maar ook als Ford Genk sluit en wij als Limburgers opveren.
Vlaanderen
Vlaming voel ik me als ik luister naar de verhalen van onze voorvaderen. Zeker ook als ik in Gent en Brugge rondwandel en duizenden toeristen zie genieten. Dan voel ik me een trotse Vlaming. Als ik de Antwerpse haven bezoek komt de ondernemer in mij terug dromen. Als ik door Leuven struin dan denk ik aan die mooie studententijd. Maar ook tijdens de drama’s zie ik dat het egoïsme plaats maakt voor verbondenheid.
België
Belg voel ik me als we het goed doen op het EK of WK. Zeker ook als we weer eens geroemd worden met één of andere prijs voor onze keuken of ons bier. Dan voel ik Nationale trots. In België hebben wij festivals en muziek van wereldklasse. Onze strips, onze mode, … wij zijn de hoofdstad van Europa. Wij hebben de beste universiteiten van Europa. Allemaal op dat kleine lapje grond aan de Noordzee.Dat stukje van onze identiteit behouden staat buiten kijf. Daar zijn wij trots op. Als je uit oorlogsgebied naar hier komt en je wil blijven dan zijn wij gastvrij maar dan verwachten wij dat je je schikt naar onze waarden en normen. Onze tradities geven we niet op! Maar bovenal blijven wij ook wel mensen. Iedereen mag er zijn, maar iedereen met dezelfde rechten en plichten.
Europa
Wij verwachten dat ook van de andere Europese landen. Dezelfde integratie- en migratiepolitiek. Daarom zijn internationale verdragen nodig. Om de lasten niet met enkele schouders te dragen. Wij willen onze sterktes behouden en krachten om de zwaktes te bekampen. Samen er voor zorgen dat onze normen nooit zullen vervagen. Net zoals bij jou thuis. Daar wil jij je toch ook thuis voelen. Daarom maak je afspraken met elkaar en met je kinderen. Dat gaat gepaard met een aantal rechten en plichten. Hopelijk ook en vooral met veel warmte en respect voor elkaar.
Familie, gezinnen, buurten en verenigingen
Dat brengt me bij een goede familie. Zo een warm gezin dat gun ik nu eens iedereen. Het helpt enorm de verbittering tegen gaan. Iedere mening telt aan de keukentafel. Extremen worden gemilderd in het samen zijn. Een goed leven hebben start toch bij de band met je gezin, je familie, je buurt en je vereniging.
Wat ben je met 1500 Facebook vrienden als je geen tijd maakt voor elkaar en de mensen in je straat niet eens kent. Ik kan genieten van een feest met mijn familie.
Ik vind het geweldig als ik mijn buur kan vragen om op mijn huis te letten als ik op vakantie ga. Het jaarlijkse vrienden- en buurtfeest is iets waar ik naar uitkijk. Enorm veel respect heb ik voor de vrijwilligers in onze verenigingen. Op het puntje van mijn stoel zit ik als een lokale sportploeg kampioen kan spelen. Al deze dingen samen maken voor ons onze cultuur. Als we nu eens allemaal net een beetje meer vrijwilliger, buur, gezin en familie zouden zijn. Hoe warm wordt onze samenleving dan.
En net dat … net dat gevoel is iets dat ik kan vinden bij CD&V. Elk individu dat ik er ontmoet draagt die warmte in het hart: of het nu gaat over de voorzitter, de lijsttrekkers, de kandidaten of de vele vrijwilligers waar de partij beroep op doet tijdens eetdagen, gezinsdagen en andere evenementen.
Een warm nest
Ik probeer er thuis een warm nest van te maken. Dat is niet altijd makkelijk met al de hobby’s en tijdsbestedingen van 4 kinderen en een papa die graag zijn engagementen nakomt. Het spreekt echter voor zich dat ik dat doe met veel passie en energie.
Voor mijn gezin en kinderen haal ik het beste in mij naar boven. Mijn kinderen wil ik veerkrachtig en gezond door het leven laten gaan. Iedereen wil toch dat zijn kinderen zich kunnen ontplooien, kansen krijgen en genieten van hun jonge onbezorgde leven. Ook dat is één van de kernwaarden van CD&V. In elk beleidsdomein staat dat gezin, de ontplooiing en dat warme nest centraal. Ik ben ook blij dat je zelden een CD&V’er ziet mee doen aan dat gekakel in de debatten. Zij zeggen helder en duidelijk waar ze voor staan. Zonder al dat vingerwijzen en geruzie.
Dat wil ik thuis ook niet. Ik wil kinderen die hun verantwoordelijkheid nemen en die hun meningsverschillen op een respectvolle manier oplossen door te luisteren naar elkaar. Bij CD&V ontmoet ik gelukkig genoeg mensen die daar hetzelfde over denken en politiek voeren door te luisteren en te verbinden.
Een logische keuze dus
Voor mij is de keuze voor CD&V een logische keuze. Het heeft meer te maken met hoe ik in het leven sta en hoe dat vertolkt wordt door de partij. Ik weet wel dat er ook kiezers zijn die hun keuze maken op basis van een programma. Het is helaas een minderheid. Ook daar blinkt CD&V uit. Lees maar eens het rapport van het planbureau. Programma’s zijn een goede basis om te achterhalen met welke normen en waarden een partij en zijn mensen door het leven gaan. Maar goed het vraagt wel veel van je en je moet al echt geïnteresseerd zijn om het helemaal te lezen. Wat je ook moge doen: maak een positieve keuze vanuit je hart en laat je niet leiden door de roepers.
Mijn steun gaat naar:
